Eindelijk Wifi, vanavond volgt meer incl foto's maar nu alvast een voorschot

31 juli 2018 - Charyn Canyon National Park, Kazachstan

Dinsdag 24 juli - Astana - Almaty
Vanmorgen werden we allemaal voor de wekker wakker. Rond 7.30 uur werden we opgehaald voor onze vlucht naar Almaty, vertrek 9.00 uur. Het was vrij rustig, bagage inchecken was binnen 5 minuten geregeld, we lopen naar boven waar we eerst een kop koffie drinken tegenover de gate, nog nooit zo relax ingecheckt. Als de rij al wat opschiet sluiten we aan, we mogen voor omdat we kinderen hebben. 


We hadden ons ingesteld op een wat minder vliegtuig bij Air Astana, maar niets is minder waar! Heerlijke stoelen, eigen schermpjes met spelletjes films etc. Ook de verzorging aan boord v.w.b. eten en drinken is beter dan we ooit gehad hebben! En dat voor 4 tickets in totaal voor 100 euro! De vlucht van 2 uur is dan voor ons gevoel ook snel gegaan. Bij aankomst staat de taxi ons weer op te wachten. 

We installeren ons in het hotel en nemen eerst een duik in het zwembad. Daarna op naar de markthal. De NL voedsel en warenautoriteiten zouden een hartverzakking krijgen daar :-) De schapenkoppen en varkenskoppen staan netjes opgesteld! Niet gekoeld uiteraard. We genieten van alles en kopen nog wat kruiden.

Daarna gaan we door naar de houten kerk.  Dit stond pas aan het einde van de vakantie op de planning maar we zijn er vlakbij, en wat blijkt, hij staat volledig in de steigers! 

We nemen weer een Uber taxi en laten ons thuis afzetten. we relaxen even en gaan de grote boodschappen doen voor de komende paar dagen omdat we weinig winkels meer tegen gaan komen is de verwachting. 

Daarna op naar het restaurant. Paard is hier een populaire vleessoort, dus Jan Dirk besteld een Horse Steak. Ik hou het bij kalfsvlees en een russische Dumlings soep. Het smaakt allemaal heerlijk! 

Daarna gauw de kids op bed leggen. Sarah was de afgelopen dagen een 2-persoons bed gewend, dus die moet nog even wennen. Ik slaap bij haar op de kamer en Jan Dirk bij Jesse. Sarah valt 3x 's nachts uit bed en ik kan haar nog een paar x opvangen, volgende x matras maar op de grond leggen...

Woensdag 25 juli Almaty - Basshi (Altyn Emel NP)
Vanmorgen toch nog redelijk uitgerust wakker geworden. Als ik alles aan het inpakken ben krijgen wij een mailtje dat de auto een uurtje later komt. Een half uur later worden we gebeld voor een toelichting in het Engels omdat degene die de auto brengt geen Engels spreekt. Belangrijkste van de toelichting, niet meer dan omgerekend 25 euro in de portemonnee hebben, i.v.m. aanhoudingen door politie, die rustig 500 dollar vragen. Alcoholtest door politie weigeren, alleen in het ziekenhuis laten doen. Hou je aan de snelheid want overal controleren ze.

Om 10.30 uur wordt de auto afgeleverd inclusief Wifi en autozitje! Mooie auto! Ik richt alles in en Jan Dirk regelt ondertussen alle papieren. Dan heerlijk met eigen auto op pad! We zijn al snel de stad uit en rijden de natuur in. Eindeloze leegtes. We genieten enorm. Als we vlakbij het Altyn Emel Park zijn verandert de natuur zichtbaar, schitterend, moeilijk te verwoorden ruw en ruig. Het eerste gedeelte is een mooie snelweg, daarna een provinciale weg, de conditie daarvan is redelijk. 

Om 15.00 uur komen we aan in ons hotel Aigai Kum vlaktbij de ingang van het park. De kamers zijn mooi en netjes, alleen de elektriciteit ontbreekt de eerste paar uur. We relaxen een tijdje en gaan dan alvast de permits voor het park regelen voor morgen. 

Bij ons hotel eten we een prima maaltijd. Verwachten we weinig nederlanders tegen te komen deze vakantie, komen we eerst en Nl stel tegen en daarna een Djoser groepsreis vanuit NL!

We leggen de kids op bed en relaxen zelf nog even. Morgen een pittige maar hopelijk ook schitterende dag voor de boeg!

Donderdag 26 juli - Basshi - Altyn Emel NP
Vanmorgen rond 7.00 uur wakker. Het hotel is behoorlijk gehorig dus wel een wat onrustige nacht gehad. We ontbijten een eenvoudig ontbijt en gaan om 8.30 uur op pad. 

Het heeft 2 dagen terug 11 uur lang geregend in het Altyn Emel NP, wat een zeldzaamheid is, en zeker zo lang. Hierdoor is de temperatuur flink gedaald naar een aangename 25 tot 30 graden. Heerlijk!! Leuke bijkomstigheid, de kleuren van de woestijn zijn nu dankzij de regen op zijn mooist!

Het eerste stuk is nog verhard, maar na een kwartiertje mogen we van de weg af en begint de onverharde weg richting The Singing Sanddunes. We rijden een uur onverhard en naderen The Singing Sanddunes. Prachtig! We smeren ons in, petjes op, water mee en lopen/klimmen maar. 

De berg is flink hoog en je loopt langs de kam. Al vrij snel horen we de berg zingen! Wauw, vrij hoge tonen, het klinkt als een soort zoemen. Het wordt flink stijl en met Sarah zie ik het niet zitten om verder te gaan, een flinke diepte naast ons aan beide zijden. Jan Dirk gaat even verder, maar houdt het algauw voor gezien. Daarna ga ik, schitterend uitzicht! Loodzwaar om te lopen, maar zo ontzettend gaaf! 
Na anderhalf uur er rond gelopen te hebben gaan we richting onze volgende bestemming vandaag: Het Aktau gebergte.

We rijden eerst een uur terug onverhard en slaan dan de richtng Aktau in. Dit moet 40km zijn. De wegconditie is slechter dan bij de dunes, dus onze 4x4 komt goed van pas op dit stuk. De 40km lijken ons niet te kloppen, volgens ons zijn het er minstens 60. Als we het gebergte naderen is dit wel weer even vergeten, wauw! We gaan eerst eten aan 1 van de overdekte picknicktafels. We zijn nagenoeg de enige, alleen de parkranger zit bij zijn huisje.

We lopen het gebergte in en dalen af de rivierbedding in. De rivier staat nu alweer redelijk droog. Wat een gave kleuren! we genieten enorm! De foto's vertellen de rest wel :-) Temperatuur is hier ca. 30 graden wat laag is voor dit gebied, maar voor ons heerlijk! Na een uurtje gaan we terug en mogen we weer 1,5 uur offroad rijden. Het rijdt wel flink door, meestal rijdt je rond de 70km. 


Moe maar voldaan komen we weer in ons hotel. We relaxen allemaal een tijdje en dan ga ik eten koken voor Jesse. De vertaling voor een glutenvrij dieet in het Russisch wordt gelezen en ze snappen wat ik wil. Het personeel wordt de keuken uitgejaagd door de eigenaresse en ik mag gaan koken :-) Jesse geniet van zijn warme maaltijd en wij eten later mee in het hotel met 'wat de pot schaft' Rijst met kip. Smaakt prima. 

Vrijdag 27 juli Basshi - Chundzha (en even China)

Zo wat een dag gehad vandaag zeg! Rond 8.00 uur zaten we aan het ontbijt en om 8.45 uur reden we weg richting Zharkent / Horgos. Nog geen kwartier onderweg zien we een kudde wilde kamelen lopen! Wauw wat gaaf zo in het wild. Ook adelaars spotten we heel vaak op deze route! De natuur is vooral het eerste uur schitterend! Veel gekleurde bergen, canyons, enz. We genieten en maken veel foto's. 


We stoppen nog even bij een schaapsherder om mooie foto's te maken. Hij komt direct naar ons toe lopen en begint een heel verhaal. We verstaan uiteraard niets, maar dat mag de pret niet drukken. Dan ziet hij dat we water in de auto hebben, of hij een slokje mag, uiteraard neem de fles maar mee. De man blij, we nemen afscheid en rijden weer verder.

 
Dan na 2,5 uur zijn we in Horgos, hiervandaan kunnen we de grens over naar China om te shoppen. Een soort van Alieexpress live inderdaad ;-) We krijgen behoorlijk wat controles, maar de douaniers weten al dat er een stel hollanders zijn aangekomen. Als er 1 vraagt waar we vandaan komen, klinkt het direct uit zijn portofoon Olande. We gaan de grens over en worden in bussen naar het winkelcentrum gebracht. 
 We kopen e.e.a. Jesse een groot lego oorlogsschip en Sarah een prinsessenkasteel. Dolblij allebei!

Als we de bus terug nemen zijn we een ware attractie, we worden aangestaard en aangesproken, maar communiceren blijft lastig. De ouderen spreken soms nog wel redelijk Duits. De bus zit tjokvol, bizar om te zien wat er allemaal meegesleept wordt. Veel handelaren kopen ook hier hun spullen in. We kunnen niet zitten maar staan tussen alle dozen in. Sarah zou bij verschillende vrouwen op schoot mogen, maar dat ziet ze niet zitten, maar wel ontzettend lief allemaal. Verschillende keren wordt de bus gecontroleerd voor zover mogelijk :-)

Uiteindelijk komen we rond 14.00 uur weer bij de auto aan en vertrekken we richting Chundzha, Nog een trip van 2,5 uur. We tanken en zijn 15 euro kwijt voor 35 liter benzine 95. Dan reken je echt af met een big smile! 
Bij aankomst zit het hek van het resort Kara Dala op slot en is er alleen een timmerman te zien. Ik zie het al helemaal voor me, gesloten!

Gelukkig valt het alles mee. Het hotel is eigenlijk gesloten vanwege werkzaamheden maar ze verwachten ons wel. Alle buitenzwembaden zijn open. Voordeel voor ons, 3 zwembaden voor onszelf! Heerlijk, vrij warm bronwater zonder chloor! We zwemmen een uurtje en gaan dan eten. De keuken is open, en we eten heerlijk! a.d.h.v. plaatjes kiezen we het menu. 

We leggen de kids op bed en wij relaxen nog even op de gang voor onze kamer en maken het zelf ook niet te laat. Morgen op naar Kolsai Lakes.

Zaterdag 28 juli Chundzha - Saty (Kolsai Lakes)
Vanmorgen wakker geworden en het karigste ontbijt ooit gegeten in een hotel :-) 2 in dik vet gebakken eitjes. Verder niets, dus ook geen brood of drinken. Prima we hebben wat op en duiken heerlijk het zwembad in. Wat een luxe 3 van die thermale baden voor jezelf. 

Om 10.30 vertrekken we richting Chundzha, voorlopig weer de grootste plaats op de route en we slaan hier weer flink wat boodschappen in. Daarna op naar de bank om geld te wisselen, helaas gesloten! We proberen het bij een andere bank maar helaas. We komen nog een pinautomaat tegen, dus ik probeer het gewoon ondanks dat het niet zou moeten kunnen, maar het lukt!

Dan op weg naar Kolsai Lakes. De app van google maps doet het offline, maar dan moet je hem wel instellen op het moment dat er internet voor handen is. Dit heb ik gedaan, alleen druk ik op een verkeerd knopje o.i.d. en is de route eruit. Zodra we weer internet hebben zie ik dat we al 3 kwartier verkeerd zijn gereden. Oeps, we nemen hierdoor een andere route vanuit Kegen. Deze gaat over schitterende (onderverharde) bergpassen, enorm hoog! Het is dat we toch stiekem wel een beetje stress hebben omdat we niet weten hoe de wegconditie verderop is waardoor we toch wat minder genieten van al het moois! 

We komen echt in het plattelandsleven terecht, 2 ruiters die met een lasso wilde paarden aan het vangen zijn, hele groepen paarden die worden opgedreven door deze mannen, geweldig om dit zo te zien! Ook de bewoonde Yurts komen we nu her en der tegen. 

Als we weer op de weg richting Kolsai terechtkomen moeten we echt nog even tanken. Het is een tankstation waarvan je zou denken dat het een monument op route 66 is, maar ze hebben euro92 en dat mag er ook in! We rekenen af en een stel jonge gasten probeert contact met ons te maken, heerlijk dit soort gesprekjes. De meestgestelde vraag is of we Russen zijn haha!

Vanaf hier wordt er flink aan de weg gewerkt, hele stukken zijn al geasfalteerd, onverhard en verhard wisselen elkaar af. Dan komen we aan bij onze B&B. De meneer maakt ons duidelijk dat het bij hem toch niet kan en stuurt ons naar een ander adres. De mevrouw staat ons al bij haar poort op te wachten. 

Mooi huis dacht ik, maar wat blijkt wij mogen in de omgebouwde stal slapen! Toilet is een hokje buiten, je weet wel van vroeger zo'n hokje maar dan niet zitten maar een gat in de grond. De kids mogen wel in hun huis naar de toilet. Ook de douche is even wat anders, we kunnen in de Banja. Een warm hokje buiten waar water heet gestookt wordt, en een vat koud water met 3 teiltjes, 1 voor heet water en 1 voor koud water en een teiltje waar je het in mengt, dat giet je dan over jezelf heen. Het werkt ;-) Authentieker gaan we het niet krijgen. 

We rijden nog even naar het eerste Kolsai lake, maar het wordt er koud. We zijn er niet op gekleed. Morgen gaan we hier nog wel even rustig heen. 
's avonds eten we bij het guesthouse, wauw dat maakt alles weer goed! Een lokale pasta soep. Lokale broodjes met jammetjes, koekjes, snoepjes. Daarna leggen we de kids op bed. Ik ben benieuwd hoe we vannacht slapen, de bedden zijn planken met een laagje schuimrubber erop, dus het wordt wat hard vrees ik :-)

Zondag 29 juli
 Vanmorgen werd ik behoorlijk brak wakker, ik wist niet hoe ik liggen moest op die plank! Jan Dirk en de kids hebben wel als een blok geslapen gelukkig! We hebben  relax aan gedaan. We hebben bij ons guesthouse gegeten en zijn nog even naar het eerste Kolsai Lake gegaan wat vlakbij onze kamers was. Schitterend we hebben genoten van al het moois om ons heen! 


Maandag 30 juli

Foto’s